ﺳﮑﻮﺕ ﺭﺍ ﺑﻪ ﭘﺎﯼ ﺷﻌﺮﻫﺎﯾﻢ ﺭﯾﺨﺘﻢ ﻋﺸﻖ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺣﺴﺮﺕ ﻟﺤﻈﻪ ﻫﺎﯾﻢ ﺭﯾﺨﺘﻢ ﮔﻔﺘﮕﻮ ﺩﺭ ﺣﺮﻑ ﻫﺎﯾﻢ ﻣﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﻫﺴﺘﯽ ﺍﻡ ﺭﺍ ﺑﺎﺩ ﺑﺎ ﺧﻮﺩ ﺑﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﻣﺮﮒ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺗﻪ ﺩﻝ ﻣﯽ ﺳﺮﻭﺩﺍﻡ ﺧﺎﮎ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺁﯾﯿﻨﻪ ﺩﻝ ﻣﯽ ﺯﺩﻭﺩﺍﻡ ﺩﺭﺩﻫﺎﯾﻢ ﺭﺍ ﺑﺎ ﭼﺎﻩ ﻧﺠﻮﺍ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﻡ ﺍﺷﮑﻬﺎﯾﻢ ﺭﺍ ﺗﻘﺪﯾﻢ ﺻﺤﺮﺍ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﻡ

نظرات شما عزیزان: